Ο Δάσκαλος Πολυνίκης

  << Η ζωή των θνητών είναι γεμάτη δυσκολίες . χαρές , προβλήματα και αλλαγές έτσι που δεν αισθάνονται ποτέ ούτε τελείως ευτυχισμένοι ούτε τελείως δυστυχισμένοι. Αφού λοιπόν βαδίζουμε όλοι με αβέβαιη ευτυχία γιατί να μην επιλέγουμε να ζούμε όσο γίνεται πιο χαρούμενα αποφεύγοντας τις λύπες; Η ευημερία των θνητών Ανθρώπων είναι σαν τους ίδιους … Θνητή! Και όσοι περιμένουν να έχουν στο μέλλον όσα καλά έχουν στο παρόν, συνήθως γεύονται την πικρή εμπειρία της ανόητης ελπίδας τους… Επομένως ας μην έχει κανείς λόγω της υπάρχουσας στο παρόν ευτυχίας του αλλαζονική διάθεση και συμπεριφορά προς κανένα! Γιατί έτσι, και όσο εξαρτάται από αυτόν , θα περιορίσει την όποια κακοδαιμονία του μέλλοντος εξ αιτίας της δικής του ανοησίας ! >>

  <<Για τους πόνους των Ψυχών δεν ευθύνεται ο Θεός … Η Θεϊκή Χάρη δεν είναι εκείνη που σώζει τον Άνθρωπο.... Υπαίτιοι για τους πόνους τους είναι οι ίδιοι οι Άνθρωποι ! Τα βάσανα εμείς οι ίδιοι τα δημιουργουμε ! Ο Άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του... είναι δική του η ευθύνη.... "Αναίτιος ο Θεός " θα πει ο Πλάτων, κάτι που παλαιότερα είχε υποστηρίξει και ο Πυθαγόρας ! Ο Άνθρωπος έχει στα χέρια του τη μοίρα του , μπορεί να παύσει τη τραγικότητα της , αφού ο Άνθρωπος με τη Φιλοσοφία μπορεί να αγγίξει τη Γνώση ! Ο Άνθρωπος μπορεί να αισθανθεί την, μερική έστω ,συμμετοχή του στο Θείον ! Άσκηση , κάθαρση, ελευθερία , αιωνιότητα είναι η πορεία της Ψυχής για όσους αποκτούν τη Γνώση και τη δύναμη μέσα από τη Φιλοσοφία ώστε να λυτρωθούν από το κακό και τους πόνους…. Η Ελπίδα πρέπει να σταματήσει να είναι μόνο ελπίδα….Η Ελπίδα πρέπει να γίνει και Γνώση! >>