Ο Δάσκαλος Πολυνίκης

Κάποιες μητέρες μέσα στην οικογένεια, προσπαθούν να εμποδίσουν τον πατέρα να διαμορφώσει μία στενή σχέση με το παιδί ! Και κάποιες άλλες, χρησιμοποιούν τον πατέρα ως φόβητρο και τιμωρό του παιδιού ! Αυτά όμως είναι μεγάλα λάθη ! Και όταν συμβαίνουν,για να αντιμετωπιστούν , θα πρέπει ο πατέρας να δίνει αρκετό χρόνο και ζεστασιά στο παιδί ώστε να ξεπεράσει μία μητέρα που θέλει να τον στείλει στο παρασκήνιο ! Όμως είναι και λάθος να προσπαθεί ο πατέρας , ανταγωνιστικά , να ξεπεράσει τη μητέρα σε τρυφερότητα ! Επίσης είναι λάθος ο πατέρας να προσπαθεί να διορθώσει την χαλαρότητα της μητέρας με αυστηρή πειθαρχία ή να προσπαθεί να επιβάλει την εξουσία και τις αρχές του ! Γιατί έτσι, το μόνο που καταφέρνει, είναι να σπρώχνει το παιδί στο περιβάλλον της μητέρας! Σκοπός της Οικογένειας δεν πρέπει να είναι η υποταγή, αλλά η συνεργασία και η ανάπτυξη του αισθήματος κοινωνικότητας που είναι μία βασική συνιστώσα για την ευτυχισμένη ζωή !

Το μίσος ποτέ δεν σταματάει το μίσος. Μόνο  η αγάπη μπορεί να το κάνει αυτό!  Όταν κάποιος είναι θυμωμένος , η καλύτερη επίθεση που μπορεί να κάνει , είναι να συγκεντρωθεί στον εαυτό του και να ηρεμήσει. Γιατί αυτός που δεν χάνει τη ψυχραιμία του απέναντι σε κάποιον που έχει κάνει κάτι άσχημο, είναι και αυτός  που έχει το πλεονέκτημα! Να θυμάστε ότι ευτυχής  είναι ο άνθρωπος που μπορεί να ζεί χωρίς μίσος ανάμεσα σε ανθρώπους που μισούν!  Προφανώς είναι δύσκολο πράγμα  η εγκράτεια μπροστά στην αγριότητα αλλά όταν η οργή σμίγει με την οργή, τα πράγματα μόνο χειροτερεύουν.  Η νίκη γεννά εχθρότητα , και  ο ηττημένος ζεί μέσα στον πόνο.  Χωρίς μάχη όμως δεν υπάρχει ούτε νίκη  ούτε ήττα , άρα,  ούτε εχθρότητα ούτε πόνος !